Ben İhraç olduğum günden bugüne kadar hiç gocunmadım. İşbaşvurusu yaptığımda da, eski tanıdıklarla konuştuğumda da. Genelde hep aynı muhabbet ilk zamanlar "Hayırdır izinde misin" filan diye soranlar oluyordu cevabım hep aynıydı "hayır ihraç edildim fetöcüymüşüm" . Zaman geçtikçe çevremde herkes öğrendi böylelikle. Hatta espirisi bile yapılıyor "la fetöcü nabıyon" filan. En koyu AKP lisinden en koyu sağcısına yada solcusuna kadar çevremde her türden insan var. Daha bir gün bile bana tek kelime etmediler daha doğrusu edemediler. Çünkü kabuğuma çekilmedim. Her zaman doğru bildiğim ne varsa söyledim.
Bakın beyler bayanlar bizim milletimiz nerede suçlanan ve sessiz kalan varsa ona yüklenmesini sever. Haaa bak sesi soluğu çıkmıyor kesin bunda bişey var deyip suçlamaya başlarlar. Kimsenin karşısında ezilip bükülmeyin. Şuan bi restaurantta çalışıyorum mesela biraz önce sevdiğim bir müşterim "Komiserim nasılsın" diyerek geldi (komiser değilim :)) AKP li tanıdıklarım geliyor "Senin dosyada daha bişey yok mu" diye soruyorlar. Hatta onlar benim karşımda eğilip bükülüyor. Benim davranışlarım karşısında kendilerini suçlu hissediyorlar.
Bakın suçunuz yoksa (suçtan kasıt bana göre darbeye destektir) güçlü durun. O zaman insanların size bakış açıları farklı olacaktır. Tamam zor zamanlardan geçiyoruz. Maddi manevi yıpranıyoruz. Ama unutmayın bu kodumun (affınıza sığınarak) dünyasına bir kere geliyoruz. Onda da eğilerek bükülerek geçip gidemem. Gidin çalışın para kazanın, ailenize iyi bakın. Hiç birşeyden gocunmayın. Göreve dönmeyi unutun. Ha bir gün döneriz yada dönemeyiz. Ama umudunuz olmasın. Kısaca hayatınıza bakın...