scottly

Merhaba, Yazmıyorum daha doğrusu yazamıyorum. Fakat okuyorum.Foruma girip bakıyorum iade olan var mı diye. Burada okul hayatımdan bahsetmek istemiyorum. Olur da durumumdan şikayet ederim,incitirim diye korkuyorum. Sizin için hep dua ediyorum. Elimden başka bir şey gelmiyor çünkü. Yeni hayatıma alışmaya çalışıyorum. Fakat yaşadıklarımı hiç bir zaman unutmayacağım. İçimde kırılanlar ,yok olanlar...Düzelemiyor malesef. Hepinize saygılarımı ve selamlarımı iletiyorum.

Hiç gitmedim ki,hep buradayım. Okuyorum sizleri.Yazacak bir şey olmayınca sessiz kalıyorum. Çok teşekkür ederim sayın@RosedewittbukateR. Evet kısmetse.Pazartesi okula gittim,başlama yazımı imzaladım. Müdür yok okulda,yeni atanacakmış. Müd.yardımcısı iyi birine benziyor.Her işimle yakınen ilgilendi.Durumumu biliyor. Bana 1.sınıf vereceklermiş. Ne yapacağımı bilmiyorum dedim.Yardımcı oluruz,korkmayın dedi.Kendimi tutamayıp ağladım yine?. Ne diyeyim içim hep buruk,sevinç yok.Sadece korku ve kırgınlık var. Ama buradaki herkes için dua ediyorum. Elimden başka bir şey gelmiyor ki...

Sevgili Teacher, Ben de naçizane bir fikir vereyim"Umut veya Ümit "olsun bir tanesi.Hep umut etmiyor muyuz?Umudun bittiği yerde hayat bitiyor. Hep dualarımdasınız .Sevgiyle ve ümitli kalın...

Selamlar... İstanbul'dayım.Bugün dönüyorum memlekete.Kararnamemi bekledim,okula gelemedi. Bayramdan sonraya kaldı. Vali dün imzalamış. Yetişmedi. Hala kafamın içi bomboş. Hiçbir şey hissetmiyorum. 3 yıl olmak üzere mesleğimden ayrı kalalı. Bu duruma istemeden çok alışmışım. 18 yılı silmişim. Sanki hiç yapmadım bu mesleği. Tanıyan herkes niye sevinmiyorsun diyorlar.Nasıl sevineyim? Binlerce mağdur beklerken.Onlar da dönmeden her şey yarım her şey anlamsız. Kurban Bayramı hep içime hüzün veriyor. Bekleyen arkadaşları çok iyi anlıyorum. Kurban bizdik. Rabbim yar ve yardımcımız olsun.Bu arefe gününde tek duam;hepimizi çektiğimiz bu sıkıntılardan kurtarsın ve yeniden sevindiğimiz günlerimiz olsun. Allahım büyüksün. Sen merhametlisin. Yardım çığlıklarımızı duy.Bizi gör.Başka gidecek kapımız yok.Bizi boş çevirme Allahım.Aminnn. Gerçekten hepimizin bayram yaptığı günlerimiz olsun. Saygılarımla...

Sevgili kader arkadaşlarım; Dün İstanbul İl Milli Eğitimden aradılar. Okul seçmek için gelmeniz gerekiyor dediler.İçimde en ufak bir heyecan olmadı. Hala buruğum. Sevinemiyorum.Forumdaki arkadaşlarıma haksızlık ediyormuşum gibi hissediyorum. Eğer sevinirsem. Zaten içimden de gelmiyor. Yarın uçakla gidicem. Korkuyorum. Sevmiyorum uçağa binmeyi?. Eski okulumda kadro yok.Evime yakın bir okul tercih edicem sanırım. Mağdur olmuş, umutla bekleyen herkes için dua ediyorum. Allahım herkese ferahlık versin?. Sevgili teacher hep aklımdasınız. Umarım her şey yolundadır. Selamlar herkese...

Sayın Rose, O kadar gereksiz insan var ki çevrede bu kadın da onlardan biri inanın.Yazdıklarınızı okuyunca orada olup o kadına haddini bildirmek geldi içimden.Çok sinir oldum. Sana ne ya sana ne.Sana gelip ekmek mi istiyoruz ki hayatımıza Karışma hakkına sahip oluyorsun.Tedirgin edip sinir bozuyorsun!!! Allah bildiği gibi yapsın ne diyeyim. İnşallah korktuğunuz gibi olmaz ve her şey yolunda gider.Allah hepimizi duysun.Amiiin...

Allah yardımcınız olsun Rose.Sanki ben yaşadım okurken.Tahmin edebiliyorum. ? Her ne olacaksa olsun.Strese girmeyin,rahat olmayı deneyin.En kötüsünü yaşamadık mı?

Teacher hocam şükür sonunda yolu bulmuşsunuz ?. Çok sevindim. Hoşgeldiniz ?.

Hepimizin yaşadığı şeyler,inanın yalnız değilsiniz.Sevdikleriniz ve sizi sevenler için ayakta durmak, güçlü olmak zorundasınız. Pes etmek yok?.Bu günler elbet geçecek.

Ay yazdığıma bakın.Ne ayıp.Bir de öğretmenim yani.Cümleyi nasıl kurmuşum?. Doğrusu:20 yıl öğretmenlik yapmış ,bir erkek çocuğu annesiyim,olacaktı. ? Demek ki unutmuşum her şeyi...Unutturdular

Hocam ben de 20 yıllık bir erkek çocuğu annesiyim. Sınıf ögretmeniydim.İstanbulda yaşıyorum.Okuldaki bir öğretmen arkadaşımın ısrarıyla sendikaya üye oldum.O güne kadar neredeyse bütün sendikalara girmişliğim oldu.Hepsi de hatır için,kıramadığım için.Sonuç malum. İhraç olduğumu arkadaşlarım haber verdiler.Çevremdeki herkes şok oldu tabi ben de.Anlayamadık neler olduğunu. 3 yıl oldu neredeyse mesleğimden ayrıyım. Bütün arkadaşlarım, dostlarım beni hiç yalnız bırakmadılar. Sosyal bir kaybım olmadı.Sağlığımı epey kaybettim (Ruhsal ve beden).Hastalıkları epey fazla.Burada anlatıp moral bozmak istemem.Hayatta kalma mücadelesi veriyorum işte.Buna da şükür. Biraz uzun oldu kusura bakmayın. Allah hepimizin yardımcısı olsun.

Selamlar... Teacher hocam bulamadı sanırım forumu.Yokluğunu hissediyorum. Umarım bulur.Sayın Rose sizin de burada olmanız beni sevindirdi.Hepiniz hoşgeldiniz...